Park kulturowy jest jedną z przewidzianych prawem form ochrony zabytku w Polsce. Zgodnie z ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z 23 lipca 2003 r.,
Rada gminy, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków, na podstawie uchwały, może utworzyć park kulturowy w celu ochrony krajobrazu kulturowego oraz zachowania wyróżniających się krajobrazowo terenów z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tradycji budowlanej i osadniczej.
Taka uchwała musi określać nazwę parku kulturowego, jego granice i sposób ochrony zabytków, a dla obszarów, na których utworzono park kulturowy, sporządza się obowiązkowo miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
W Polsce miasta wielkości Łodzi już od dłuższego czasu wdrażają tego typu formy ochrony konserwatorskiej w ramach strategii rozwojowych dla tych miast, mając na uwadze znaczny ich rozwój. Dla przykładu: Kraków, w który rocznie odwiedza ok. 1 mln turystów, wprowadził już sześć tego typu form ochronnych dla tamtejszych dzielnic historycznych i rewitalizację zabytkowych układów urbanistycznych czy zabytków techniki.
Dzięki parkom kulturowym możliwe jest skuteczne staranie się o dofinansowanie tych obszarów, a nawet wpis na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, w czym łódzkie, XIX-wieczne dzielnice mają znacznie większe szanse, niż starsze architektonicznie obszary innych dużych miast polskich. W Łodzi szansą do wpisania na listę UNESCO było wdrożenie Parku Kulturowego Podsiadeł Wodno-Fabrycznych w roku 2007. Niestety Rada Miejska nie uchwaliła tego projektu, przez co dzisiaj nie wiele pozostało do wpisania. Dzielnica „Wiązowa” natomiast jest nadal niemal nienaruszonym obszarem, który wciąż ma szansę uzyskać status naprawdę europejskiej przestrzeni. Nowoczesnej, kulturalnej i przyciągającej do Łodzi turystów i inwestorów.
ARTeria Gdańska
Zgodnie z wizją łódzkiego Muzeum Sztuk, istotnym elementem tej „większej całości” stałaby się tzw. „ARTeria”, czyli „ulica sztuki”. Muzeum od 1946 roku ma siedzibę w pałacu Maurycego Poznańskiego, przy zbiegu ulic Więckowskiego i Gdańskiej – obydwie te ulice zachwycają piękną, XIX-wieczną architekturą. W listopadzie 2008, w zmodernizowanym i przeprojektowanym budynku tkalni na terenie „Manufaktury”, otwarto filię Muzeum, z myślą o prezentacji sztuki XX i XXI wieku. Tak zwane „MS2” mieści się przy ulicy Ogrodowej, przy skrzyżowaniu z Gdańską, tak więc oba budynki łączy ulica Gdańska. Przy Gdańskiej znajdują się ponadto: Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów, Wojewódzka Biblioteka Publiczna oraz Muzeum Tradycji Niepodległościowych, w pobliżu są też Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka i teatr „Arlekin”, jak również Wydział Filologiczny Uniwersytetu Łódzkiego. Ulica ta jest więc niejako predestynowana do tego, aby stać się ulicą szeroko pojętej sztuki.
Muzeum Sztuki wspólnie ze Stowarzyszeniem „Łódzka Przestrzeń” postanowiły wspólnie dołożyć wszelkich starań, aby ul. Gdańska stała się centrum życia artystycznego w Łodzi – ulicą galerii, kafejek, pracowni artystycznych, niekonwencjonalnych sklepików i zakładów rzemieślniczych. Muzeum Sztuki zobowiązało się do nawiązania współpracy z innymi instytucjami w obrębie Parku Kulturowego „Wiązowa” i zdobycia ich poparcia dla idei. Cel można osiągnąć stosując różnorodne narzędzia: poprzez pracę ze społecznościami lokalnymi, rewitalizację budynków, zachęcanie deweloperów do zakupu nieruchomości w okolicy, preferencyjne czynsze dla działalności związanych ze sztuką i kulturą oraz uwarunkowania prawne blokujące działalność niezgodną z założeniami Parku Kulturowego.